Άγχος, «σκληρή» καθημερινότητα, στρες, προβλήματα, οικονομική κρίση, ΔΝΤ. Ο συνδυασμός όλων αυτών έχει ένα αναπόφευκτο αποτέλεσμα: νεύρα. Πολλά νεύρα, τα οποία με την σειρά τους προκαλούν συνεχόμενους τσακωμούς κυριολεκτικά από το πουθενά.
Πόσες φορές δεν έχετε πει «ξεκινάω γυμναστήριο από Δευτέρα» ή «από την επόμενη Δευτέρα δε θα ξαναφάω γλυκά»; Μήπως ήρθε η ώρα να το κάνετε;
Για πολλούς το κρύο του χειμώνα είναι μια αφορμή για ζεστές νύχτες μπροστά στο τζάκι, με καλή παρέα, φαγητό και ποτό. Για κάποιους άλλους, είναι πρόκληση για μια περιπέτεια κοντά στη φύση.
Γυμναζόμαστε για διάφορους λόγους - για την υγεία, για να χτίσουμε ένα ωραίο σώμα, να αρέσουμε στο αντίθετο φύλο, γιατί στο τέλος της μέρας θέλουμε να κοιτάξουμε στον καθρέπτη και να μας αρέσει αυτό που βλέπουμε - είναι στην φύση μας άλλωστε, όσο και αν δεν το παραδεχόμαστε μερικοί.
Ο αποτελεσματικός προπονητής χαρακτηρίζεται πρώτα απ'όλα από την οργάνωση, την μεθοδικότητα και την προσαρμοστικότητα του.
Η θεωρία του αυτοκαθορισμού (Deci & Ryan, 1985), αναφέρεται στη σχέση και στο βαθμό εμπλοκής του ατόμου με κάποιο τομέα δραστηριότητας. Με απλά λόγια, κατά πόσο το ίδιο το άτομο καθορίζει αυτό που εκτελεί.
Ο κάθε ένας που έχει ασκηθεί μέχρι εξάντλησης γνωρίζει το αίσθημα της μυϊκής κόπωσης που προκαλείται κατά την έντονη άσκηση- αυτό το «βαρύ» αίσθημα στα πόδια και στα χέρια (ή και στα δύο), ενώ κάποιες φορές το αίσθημα που καίγονται οι μύες.
