Στο ποδόσφαιρο τα παιδιά θα κληθούν πολλές φορές να δοκιμαστούν και να αξιολογηθούν για τις επιδόσεις τους.
Η διαχείριση μιας κατάστασης που το παιδί νιώθει ότι δοκιμάζεται και κρίνεται, δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση για το ίδιο, αλλά είναι απαραίτητη για την εξέλιξή του.
Δουλεύοντας κανείς με παιδιά και εφήβους στο ποδόσφαιρο μπορεί να διαπιστώσει πως πολλές φορές παίκτες με πολλές δυνατότητες τείνουν να χάνουν από την απόδοσή τους, λόγω του άγχους που τους καταβάλλει και αδυνατούν να διαχειριστούν. Κι ενώ γονείς και προπονητές είναι συχνά σε θέση να διακρίνουν τα σημάδια του άγχους στο παιδί (σωματικά και ψυχολογικά), γεννιέται το ερώτημα: Τι είναι αυτό που πραγματικά αγχώνει τα παιδιά και τα εμποδίζει να αποδώσουν τα μέγιστα των δυνατοτήτων τους;
- Μια προηγούμενη αποτυχία: Μια κατάσταση που δεν εξελίχθηκε όπως περίμενε το παιδί, το οποίο εξακολουθεί να φέρνει το συμβάν συνεχώς στο μυαλό του και φοβάται ότι θα επαναληφθεί.
- Χαμηλά επίπεδα αυτοπεποίθησης: Το παιδί ανησυχεί για την ατομική του επίδοση και το φοβίζει το επίπεδο των αντιπάλων.
- Νιώθει πίεση από τα άτομα του περιβάλλοντος (γονείς, προπονητές, θεατές) και δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί σ’ αυτό που πρέπει να κάνει.
Καθώς, λοιπόν, έχουμε εντοπίσει τις πηγές του άγχους στα παιδιά και τους εφήβους, επόμενο βήμα είναι η εφαρμογή κάποιων χρήσιμων τεχνικών που μπορούν να εφαρμοστούν από τα παιδιά με τη βοήθεια γονιών ή προπονητών, αν χρειάζεται.
- Καθορισμός στόχων: Είναι σημαντικό από μικρή ηλικία τα παιδιά να έχουν συγκεκριμένους στόχους. Ειδικά για τα παιδιά που είναι επιρρεπή στο άγχος, καλό είναι να μπαίνουν μικροί στόχοι κάθε φορά, η επίτευξη των οποίων μακροπρόθεσμα θα οδηγήσει σ’ ένα μεγαλύτερο στόχο.
- Ανάπτυξη αυτοπεποίθησης: Τα παιδιά παρακινούμενα από τους γονείς ή τους προπονητές τους, μπορούν να φτιάξουν μια λίστα με τα θετικά τους χαρακτηριστικά ως ποδοσφαιριστές και μια με τις επιτυχίες τους στο ποδόσφαιρο, όσο μικρές κι αν είναι αυτές.
- Νοερή εξάσκηση: πρόκειται για τη φανταστική επανάληψη μιας φυσικής δεξιότητας από το παιδί, χωρίς όμως την εκτέλεση των φυσικών κινήσεων. Μπορεί να γίνει με δυο τρόπους. Εξωτερικά, όπου το παιδί φαντάζεται ότι βλέπει κάποιον τρίτο να εκτελεί την άσκηση και εσωτερικά, όπου φαντάζεται ότι το ίδιο εκτελεί τις κινήσεις. Τα οφέλη της νοερής εξάσκησης είναι πληθώρα τόσο σε επίπεδο τελειοποίησης μιας άσκησης όσο και σε επίπεδο αυτοπεποίθησης και αυτοσυγκέντρωσης.
Σκοπός των παραπάνω προτάσεων είναι το δικαιολογημένο άγχος που έχουν τα περισσότερα παιδιά όταν καταπιάνονται με κάτι σημαντικό γι’ αυτά, να μετατρέπεται σε δημιουργική δράση που θα επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Το σημαντικότερο για να συμβεί αυτό είναι να αναπτύξουν τα παιδιά μια βασική «αθλητική» συναισθηματική νοημοσύνη, να είναι σε θέση δηλαδή να αναγνωρίζουν τα συναισθήματά τους, να μπορούν να τα ελέγξουν και να κατανοούν πώς αυτά επιδρούν στη συμπεριφορά τους. Αν οι ενήλικες του περιβάλλοντός τους τα βοηθήσουν σε αυτό, τότε αυτό που μένει να κάνουν όταν βλέπουν τα παιδιά να απογοητεύονται, είναι να τους υπενθυμίζουν το λόγο για τον οποίο ξεκίνησαν: επειδή αγαπούν το ποδόσφαιρο.