Το υπερβολικό βάρος σώματος και η παχυσαρκία μπορεί να επηρεάσουν την ανταπόκριση της γυναίκας στη θεραπεία του καρκίνου του μαστού.
Βρετανοί ερευνητές εξέτασαν 54 μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με καρκίνο του μαστού και θετικούς οιστρογονικούς υποδοχείς, που σημαίνει ότι ο όγκος μπορεί να αυξηθεί με την παρουσία των οιστρογόνων. Περισσότερα από τα τρία τέταρτα του καρκίνου του μαστού χρειάζονται οιστρογόνα για να αναπτυχθούν. Έτσι, ένας από τους βασικούς τρόπους για τη θεραπεία της νόσου είναι η χρήση φαρμάκων που εμποδίζουν την παραγωγή ή τη δράση των οιστρογόνων.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι υπέρβαρες και παχύσαρκες γυναίκες με καρκίνο του μαστού είχαν υψηλότερα επίπεδα οιστρογόνων σε σύγκριση με τις γυναίκες φυσιολογικού βάρους.
Οι γυναίκες συγκρίθηκαν στη μελέτη με βάση το δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ). Ο ΔΜΣ είναι ένα μέτρο της εκτίμησης της παχυσαρκίας, ο οποίος λαμβάνει υπόψη το ύψος και το βάρος του ατόμου (διαβάστε περισσότερα για το ΔΜΣ εδώ). Οι γυναίκες με ΔΜΣ από 30 έως 35 είχαν περίπου 3 φορές υψηλότερα επίπεδα οιστρογόνων στο αίμα τους από εκείνες με ΔΜΣ κάτω από 25.
Μετά τη θεραπεία με ανοσοκατασταλτικά φάρμακα, τα επίπεδα των οιστρογόνων στις παχύσαρκες γυναίκες μειώθηκαν σημαντικά αλλά παρέμειναν σε υπερδιπλάσια επίπεδα σε σύγκριση με τις γυναίκες φυσιολογικού βάρους.
Οι γυναίκες με υψηλό ΔΜΣ δεν πρέπει να ανησυχούν από αυτή τη διαπίστωση ή να διακόψουν τη θεραπεία τους. Τα αποτελέσματα της έρευνας μπορεί να οδηγήσουν σε βελτιωμένες και εξειδικευμένες αντικαρκινικές θεραπείες ανάλογα με το αν μια γυναίκα είναι υπέρβαρη ή παχύσαρκη. Βέβαια, το να περιμένουμε μια διαφορετική θεραπεία και αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού στην περίπτωση που είμαστε υπέρβαρες ή παχύσαρκες είναι λανθασμένη πρακτική. Το πιο σωστό είναι να αναλάβουμε μόνοι μας μέτρα, να βελτιώσουμε τη διατροφή μας και να χάσουμε τα παραπανίσια επικίνδυνα κιλά του σώματος μας.
