Ο σύγχρονος άνθρωπος πολιορκείται από συναισθήματα άγχους, απομόνωσης, μελαγχολίας και κατάθλιψης.
Η κατάθλιψη είναι από τις πιο διαδεδομένες "ΨΥΧΙΚΕΣ ΝΟΣΟΥΣ" της εποχής μας. Σύμφωνα με μελέτες που διεξήχθησαν σε ομάδες πληθυσμού για την εξάπλωση της, οι γυναίκες, συγκριτικά με τους άνδρες, έχουν διπλάσιες πιθανότητες να εκδηλώσουν "καταθλιπτικό επεισόδιο".
Αυτό σχετίζεται και με τις διάφορες αλλαγές που συμβαίνουν στις ηλικιακές μεταβάσεις. Οι έρευνες δε πιστοποιούν με βεβαιότητα αν οι ορμόνες προκαλούν τη "νόσο" ή για το αν η νόσος πυροδοτείται από τις ορμονικές αλλαγές. Η προγεννητική, η επιλόχεια, η προ-εμμυνοριακή ή άλλες μορφές κατάθλιψης, δε τείνουν να αποδείξουν αν είναι γονιδιακό αποτέλεσμα ή σημείο των καιρών μας. Μπορεί τα ερεθίσματα που τη προκαλούν, να διαφέρουν στο καθένα από εμάς, αλλά η επίδραση και τα συμπτώματα, έχουν ως κοινό γνώρισμα το μειωμένο ενδιαφέρον για τις συνήθεις δραστηριότητες μας, ανικανότητα στη λήψη αποφάσεων, χαμηλά επίπεδα "αυτο-εκτίμησης", διαταραχές στον ύπνο και την όρεξη. Υπάρχει μεγάλο ποσοστό ατόμων, όπου σε κάποια χρονική περίοδο της ζωής τους, παρουσιάζουν μεγάλη και απότομη αύξηση βάρους ή ασυνήθιστη απώλεια. Οι Διατροφικές διαταραχές είναι αποτέλεσμα καταθλιπτικής συμπεριφοράς αλλά και η κατάθλιψη μπορεί να είναι βασική αιτία για την εξάπλωση της παχυσαρκίας.
Ο Βρετανικός Σύλλογος Διαιτολόγων, δημοσίευσε πρόσφατα οδηγίες σχετικές με τον έλεγχο της "ήπιας ή μέτριας κατάθλιψης". Η σημαντική αύξηση των ψυχικών παθήσεων, οφείλεται πέρα των άλλων και στις διατροφικές αλλαγές. Η βιομηχανοποίηση της Πτηνοτροφίας-Κτηνοτροφίας και Γεωργίας, έχουν ως συνέπεια την εισαγωγή και προσθήκη απαγορευτικών συστατικών, υδρογονομένων λιπών και άλλων επιβλαβών ουσιών για τη Δημόσια Υγεία. Παρόλα αυτά, η επιστήμη της Διατροφής επισημαίνει πάντα τη χρησιμότητα της τροφής όσον αφορά τις εγκεφαλικές μας λειτουργίες. Ο εγκέφαλος αποτελεί το πιο βασικό όργανο, που είναι υπεύθυνο για τη ρύθμιση της πείνας-όρεξης ή κακής θρέψης. Κι αυτό γιατί εκκρίνει 2 νευρο-διαβιβαστικές ορμόνες, την Ενδορφίνη και τη Σεροτονίνη (κι όχι μόνο). Αυτές είναι χημικά συστατικά του εγκεφάλου, που παράγονται στις νευρικές του απολήξεις και πλήττουν τους υποδοχείς, στα κύτταρα "στόχους". Όταν λοιπόν, τα επίπεδα τους είναι φυσιολογικά, αποκαθιστούν την ήρεμη διάθεση και τη συγκέντρωση. Οι τροφές που διατηρούν σταθερά τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα, βοηθούν παράλληλα και στη σταθερή τους έκκριση. Η διατροφή, διαδραματίζει μείζονος σημασίας ρόλο, αφού οι τροφές παράγουν ενέργεια και ασκούν "αντικαταθλιπτική δράση".
Πρόσφατες μελέτες που έγιναν σε παιδάκια από 7-12 ετών, απέδειξαν ότι η χαμηλή πρόσληψη σύνθετων υδατανθράκων (εξηγώ παρακάτω), η μεγάλη κατανάλωση ζάχαρης και η έλλειψη πρωινού γεύματος από τη διατροφή τους, επιδρά αρνητικά στα επίπεδα της Σεροτονίνης και του φυλλικού οξέος, που είναι υπεύθυνα για τη μνήμη, τη συγκέντρωση και άλλες πνευματικές ή σωματικές δεξιότητες. Έτσι λοιπόν και βάσει των παραπάνω, η Σύγχρονη Διατροφή πρέπει να βασίζεται σε τροφές που είναι πλούσιες σε βιταμίνη Β6, όπως είναι: Δημητριακά ολικής άλεσης ή βρώμης, πατάτες, ρύζι, ψωμί ολικής άλεσης, ανάλατοι ξηροί καρποί (σύνθετοι υδατάνθρακες), όπου προάγουν την αύξηση της γλυκόζης (σακχάρων αίματος) στον οργανισμό και άρα και της Σεροτονίνης αποδίδοντας ενέργεια και ευεξία.
Άλλες τροφές επίσης όπως: κοτόπουλο, κόκκινο κρέας(κάθε 10 μέρες), συκώτι, αυγό, γαλακτοκομικά (άπαχα) τα οποία είναι πλούσια σε βιταμίνη Β12 ( αντικαταθλιπτική δράση) σε συνδυασμό με φυλλώδη πράσινα λαχανικά και φρούτα (βιταμίνες με αντι-οξειδωτική δράση) και λιπαρά ψάρια που είναι πλούσια σε 3ω-6ω-9ω λιπαρά επιδρούν καταλυτικά σε ό,τι αφορά τις νευρο-διαβιβαστικές λειτουργίες γιατί με κάποιο μεταβολικό τρόπο, δημιουργούν ένα γκρουπ ουσιών, που παίζουν δομικό και λειτουργικό ρόλο στις μεμβράνες των κυττάρων μας.
Συνοψίζοντας λοιπόν, θέλω να σας επισημάνω ότι η σπουδαιότητα του πρωινού μας γεύματος, τα μικρά και τακτά γεύματα, η ισορροπημένη κατανάλωση της τροφής μας, η φυσική δραστηριότητα και το νερό, εξασφαλίζουν τόσο τη σωματική όσο και τη ψυχική μας υγεία.
Ο άνθρωπος είναι η υπέρτατη μονάδα ζωής. Μπορεί οντολογικά να είμαστε μοναδικοί, όμως όλοι μαζί μπορούμε να συντελέσουμε για το καλύτερο "ΟΛΟΝ".
Γιατί ας μη ξεχνάμε πως..."ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΙΑ ΜΑΣ...ΞΕΚΙΝΑ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ"
