Μα τι είναι επιτέλους τα GDAs?

Ανάμεσα σε αυτές τις αλλαγές, βρίσκονται οι νέες επισημάνσεις που προβάλλουν τα GDAs. Τα GDAs ή ΣΗΠ (Guidline Daily Amounts- Συνιστώμενη Ημερήσια Πρόσληψη) είναι ένας οδηγός που δείχνει τα ποσοστά των θερμίδων, του σακχάρου, των πρωτεϊνών,  των λιπαρών, των κορεσμένων λιπαρών, του νατρίου και των φυτικών ινών στα τρόφιμα.

Ακόμη, συμπεριλαμβάνει τα ω-3 και ω-6 λιπαρά οξέα, τα οποία ο οργανισμός μας δεν μπορεί να συνθέσει και μπορεί να τα προσλάβει μόνο μέσω της διατροφής. Η χρησιμότητά των GDAs έγκειται στην καλύτερη ενημέρωση των καταναλωτών και φυσικά στην εύκολη αντικατάσταση κάποιων τροφίμων. Eπομένως, αν για κάποιους από εμάς οι ετικέτες αυτές αποτελούν αίνιγμα, το μόνο σίγουρο είναι ότι μπορεί να λυθεί εύκολα. Για παράδειγμα, στο πρωινό, ως μερίδα βούτυρου ή μαργαρίνης θεωρείται η ποσότητα των 10 γραμμαρίων περίπου (1 κ.γλ.), ποσότητα η οποία αρκεί για να επαλείψουμε 2 φέτες ψωμί.

Η ΣΗΠ φαίνεται πιο κατανοητή με βάση τους πίνακες που έχουν κατασκευαστεί για υγιείς ενήλικες και παιδιά και βοηθούν στον προγραμματισμό των σωστά διατροφικών γευμάτων όλης της οικογένειας.

Συνιστώμενη Ημερήσια Πρόσληψη

ΤΡΟΠΟΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ GDAs :

 Η ετικέτα αυτή δείχνει ότι κάθε μερίδα του συγκεκριμένου τροφίμου περιέχει 140 θερμίδες, δηλαδή το 7% σε ποσοστό θερμίδων της ΣΗΠ για έναν ενήλικα.

 Φαίνεται λοιπόν, ότι η μία μερίδα τροφίμου ή ένα κομμάτι της συσκευασίας όπου βρίσκεται η ετικέτα αυτή, περιέχει 0,2 γραμμάρια αλάτι, καλύπτεται δηλαδή το 3% της ΣΗΠ για το αλάτι. Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να υπολογίσουμε το ποσοστό που συνεισφέρουν και τα υπόλοιπα συστατικά στη διατροφή μας, το οποίο αναγράφεται στα πέντε βασικά σήματα που εμφανίζονται στις συσκευασίες των τροφίμων και αποτελούν την ένδειξη GDAs.

Έρευνες στη Μεγάλη Βρετανία δείχνουν ότι το 87% των συμμετεχόντων θεώρησαν το σχήμα των GDAs “απλό και κατανοητό”.

Σύμφωνα με έρευνα που έγινε από το Κέντρο Προστασίας Καταναλωτών, με δείγμα 880 ατόμων από όλη την Ελλάδα τον Ιούλιο του 2006, η πλειοψηφία (60,14%) επηρεάζεται από τη συσκευασία, τον τρόπο πρώθησης του προϊόντος και τον τρόπο τοποθέτησής τους στα ράφια για να επιλέξει τι θα αγοράσει. Το 61,65% δυσκολεύεται στον εντοπισμό των αναγραφόμενων συστατικών στις συσκευασίες και το 68,21% δυσκολεύεται να τα καταλάβει. Μια άλλη έρευνα του Ιδρύματος “Αριστείδης Δασκαλόπουλος” έδειξε ότι μόνο 4 στους 10 καταναλωτές προσέχουν τα συστατικά των τροφίμων, ενώ 7 στους 10 προσέχουν την ημερομηνία λήξης του προϊόντος.

Παρόλο που η σήμανση των GDAs είναι προαιρετική, ολοένα και περισσότερες εταιρίες προτιμούν να τα εντάξουν στις συσκευασίες των τυποποιημένων τροφίμων ώστε οι καταναλωτές να ενημερώνονται και να έχουν τη δυνατότητα επιλογής ενός προϊόντος, με βάση τα ποιοτικά και ποσοτικά του χαρακτηριστικά.

Αναμφίβολα λοιπόν, οι ετικέτες που έχουν τοποθετηθεί στις συσκευασίες τροφίμων είναι ένας πολύ καλός και αξιόπιστος οδηγός, ώστε να εκτιμήσουμε τη σωστή επιλογή και το περιεχόμενο ενός τροφίμου.