Η ενθάρρυνση στερεότυπων συμπεριφορών μπορεί να επηρεάσει τα παιδιά.
Ακόμη και σήμερα, επικρατούν κάποιες αντιλήψεις γύρω από τους ρόλους και τη συμπεριφορά που θα πρέπει να έχουν τα παιδιά, οι οποίες βασίζονται κυρίως στο φύλο τους. Έτσι, είναι κοινά αποδεκτό τα κοριτσάκια, από πολύ μικρή ηλικία, να φέρονται με ένα συγκεκριμένο τρόπο, δηλαδή να είναι πιο ήσυχα, μαζεμένα, και ίσως παθητικά. Αντιθέτως οι γονείς ενθαρρύνουν συνήθως τα αγοράκια να έχουν μια πιο ενεργή συμπεριφορά, να είναι ίσως πιο ζωηρά.
Από μικρή ηλικία, τα παιδιά αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι υπάρχουν κάποια διαφορετικά χαρακτηριστικά ανάμεσα στα δύο φύλα. Όσο τα παιδιά μεγαλώνουν, αναπτύσσουν τη γνωστική ικανότητα να αντιλαμβάνονται τα κοινωνικά ερεθίσματα, τα οποία συνήθως, ενισχύουν τις στερεότυπες συμπεριφορές. Οι αντιλήψεις αυτές, μπορούν να έχουν ιδιαίτερα αρνητικά αποτελέσματα στα παιδιά και στη μετέπειτα πορεία τους ως ενήλικες.
Για παράδειγμα, αν ένας δάσκαλος έχει την αντίληψη, ότι τα αγόρια δεν πρέπει να κλαίνε, τότε μπορεί να αντιδράσει αρνητικά απέναντι σε ένα αγοράκι, που θα κλάψει. Το μήνυμα που επικοινωνεί με αυτόν τον τρόπο είναι ότι δεν είναι σωστό να εκδηλώνει τα συναισθήματα του και πρέπει να τα κρύβει. Από την άλλη, ένας γονέας, που έχει την αντίληψη ότι τα κοριτσάκια δεν πρέπει να ασχολούνται με τα αθλητικά και έχει αντιρρήσεις όταν το κοριτσάκι εκφράζει την επιθυμία να λάβει μέρος σε κάποιο αθλητικό διαγωνισμό, μπορεί να εμποδίσει την ανάπτυξη κάποιου ταλέντου που μπορεί να έχει η μικρή.
Είναι σημαντικό να αναγνωριστούν τα μέσα, με τα οποία ενισχύονται οι στερεότυπες συμπεριφορές των παιδιών.
Τα παιχνίδια των παιδιών αποτελούν αντανάκλαση των ανωτέρω αντιλήψεων. Τα κοριτσάκια παίζουν συνήθως με κούκλες και οικιακά σκευή, ενώ τα αγοράκια, με αυτοκινητάκια καθώς και με παιχνίδια, όπως όπλα, που ενισχύουν την επιθετική συμπεριφορά. Συχνά, η συμπεριφορά αυτή είναι αποδεκτή για τα αγόρια και τους άνδρες γενικότερα.
Στα κλασσικά παιδικά βιβλία και παραμύθια, τα κορίτσια παρουσιάζονται συνήθως, ως εξαρτημένες, αδύναμες φυσιογνωμίες, οι οποίες συμβιβάζονται με τα δεδομένα και τις καταστάσεις και περιμένουν να σωθούν από έναν πρίγκιπα. Αντιθέτως τα αγόρια, συχνά, παρουσιάζονται ως δυναμικά, ανεξάρτητα και ικανά όντα, που αναζητούν την περιπέτεια. Οι προαναφερθείσες συμπεριφορές, ενισχύονται από τις παιδικές εκπομπές, τις διαφημίσεις και τα περιοδικά.
Οι γονείς θα μπορούσαν να αποτρέψουν την ανάπτυξη τέτοιων αντιλήψεων στα παιδιά.
Ανεξαρτήτως φύλου των παιδιών τους, οι γονείς θα πρέπει να ενισχύουν την αυτοπεποίθηση και την ανεξαρτησία τους, εστιάζοντας στην ανάπτυξη διαφόρων ικανοτήτων. Επίσης, θα ήταν καλό να τα παροτρύνουν να παίζουν με μια ποικιλία παιχνιδιών, περιλαμβάνοντας παιχνίδια που δίνουν στα παιδιά ενεργό ρόλο και μια αίσθηση περιπέτειας. Είναι σημαντικό, να τα αφήνουν να παίρνουν αποφάσεις και να αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεων τους, τονίζοντας τους, αυτά που μπορούν να πετύχουν.
Τα αγόρια έχουν στον ίδιο βαθμό ανάγκη για τρυφερότητα, όσο και τα κορίτσια. Παρατηρείται ότι στα αγόρια, οι γονείς καταφεύγουν πιο συχνά στη λύση της τιμωρίας, ως επακόλουθο κάποιας ανάρμοστης συμπεριφοράς. Η τιμωρία προκαλεί συναισθήματα θύμου, στα οποία επικεντρώνονται, χωρίς να μαθαίνουν τις συνέπειες που είχε η συμπεριφορά τους, στους άλλους ανθρώπους. Οι γονείς θα πρέπει να προτείνουν στα παιδιά τους, δημιουργικούς τρόπους έκφρασης του θύμου και να τα αποτρέπουν από βίαιες αντιδράσεις. Είναι καλό, να τα ενθαρρύνουν, ως προς την αναγνώριση και την έκφραση των συναισθημάτων τους.
Επίσης, μπορούν να τους παροτρύνουν να διαβάζουν παιδικά βιβλία, τα οποία εξηγούν και δίνουν πληροφορίες για το συναίσθημα του θυμού, μέσα από ποικίλες ιστορίες. Το βασικό είναι ο ενήλικας να δημιουργεί έναν ασφαλές περιβάλλον, μέσα στο οποίο το παιδί, να μπορεί να αναγνωρίζει και να αποδέχεται, τόσο τα δυσάρεστα, όσο και τα ευχάριστα συναισθήματα του.
Συχνά, επικρατεί η αντίληψη ότι όταν τα παιδιά δεν ξεκαθαρίσουν τους ρόλους και τη συμπεριφορά που αναμένεται να έχουν βάση του φύλου τους, μπερδεύονται και αποπροσανατολίζονται. Αντιθέτως, σύμφωνα με μελέτες που έχουν γίνει, τα παιδιά που δεν υιοθετούν στερεότυπες αντιλήψεις αποκτούν πιο γρήγορα ταυτότητα, έχουν πιο ολοκληρωμένες προσωπικότητες, μεγάλο εύρος ενδιαφερόντων και μεγαλύτερες επιλογές καριέρας.