Οι ημικρανίες αποτελούν μία χρόνια, και συνήθως κληρονομική κατάσταση.
Χαρακτηρίζεται από επεισόδια επαναλαμβανόμενων πονοκεφάλων, μέτριας ή μεγάλης έντασης, που διαρκούν από 4 έως και 72 ώρες.
Ο ρόλος των διαιτητικών παραγόντων είναι αμφιλεγόμενος και ιδιαίτερα δύσκολος να εξακριβωθεί. Ο προσδιορισμός των τροφίμων που ερεθίζουν το ανοσοποιητικό σύστημα και οδηγούν στην εμφάνιση ημικρανιών μπορεί να γίνει μόνο μέσω δίαιτας αποκλεισμού και προκλήσεων με συγκεκριμένα τρόφιμα. Ωστόσο, η μέθοδος αυτή δεν είναι και τόσο ακριβής αφού είναι αδύνατο να εντοπίσει όλους τους συνδυασμούς τροφίμων. Σε αρκετές μελέτες ο αποκλεισμός τροφίμων έχει γίνει με βάση τις μεθόδους ταυτοποίησης τροφίμων που προκαλούν αλλεργία. Πιο συγκεκριμένα, έχει μελετηθεί απόκλιση τροφίμων με βάση την παρουσία IgE και IgG αντισωμάτων, τα οποία παράγονται σε υψηλές ποσότητες από το ανοσοποιητικό σύστημα σε περίπτωση αλλεργικής αντίδρασης. Ήδη υπάρχοντα δεδομένα δείχνουν τα αποτελέσματα να είναι ενθαρρυντικά, αφού σε αρκετές μελέτες φαίνεται οι δίαιτες αποκλεισμού μπορεί να έχουν κάποιο όφελος σε άτομα που υποφέρουν από ημικρανίες. Είναι απαραίτητο, όμως, να πραγματοποιηθούν και άλλες κλινικές δοκιμές προκειμένου να διεξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα.
Διαιτητικοί παράγοντες οι οποίοι έχουν ενοχοποιηθεί για την πρόκληση επεισοδίων ημικρανίας είναι τα αλκοολικά ποτά, και ιδιαίτερα το κόκκινο κρασί, η καφεΐνη, η σοκολάτα, τα εσπεριδοειδή φρούτα και κάποια λαχανικά, όπως το λάχανο, καθώς επίσης και τα γαλακτοκομικά, τα παγωτά και το κρύο νερό. Άλλα τρόφιμα που έχουν αναφερθεί σε κάποιες μελέτες είναι το κρέας και τα αυγά, η πίτσα, το Κινέζικο φαγητό, τα αλλαντικά και η ασπαρτάμη. Καταστάσεις που φαίνεται να επιδρούν στην ημικρανία είναι η παρατεταμένη νηστεία και η παράλειψη γευμάτων, η χαμηλή πρόσληψη υγρών και η υψηλή πρόσληψη λιπιδίων. Αντίθετα, δίαιτες πλούσιες σε φυτικές ίνες φαίνεται ότι επιδρούν προστατευτικά στην εμφάνιση επεισοδίων ημικρανίας.
Ωστόσο, αν και έχουν γνωστοποιηθεί συγκεκριμένα τρόφιμα που μπορούν να πυροδοτήσουν την έναρξη κρίσεων ημικρανίας, αυτό δε σημαίνει ότι η απόκλιση αυτών λειτουργεί προστατευτικά σε όλους τους ασθενείς. Για το λόγο αυτό, είναι σημαντικό να διατηρείται ένα ημερολόγιο καταγραφής τροφίμων και εμφάνισης κρίσεων πονοκεφάλου, καθώς επίσης και άλλων παραγόντων που μπορεί να συνδέονται με ημικρανίες. Στη συνέχεια, ο κάθε ασθενής, σε συνεργασία με τον ιατρό του, μπορεί να προσδιορίσει εξατομικευμένους διαιτητικούς παράγοντες που ευθύνονται για την πυροδότηση των επεισοδίων. Η εξακρίβωση αυτών μπορεί να γίνει μέσω δίαιτας αποκλεισμού. Όμως, είναι σημαντικό κάθε φορά να αποκλείεται μόνο ένα συγκεκριμένο τρόφιμο και όχι μία ποικιλία τροφών, προκειμένου να μπορέσει να γίνει η ταυτοποίηση των διαιτητικών παραγόντων που πυροδοτούν τις κρίσεις ημικρανίας. Επιπλέον, μία δίαιτα που αποκλείει τρόφιμα από διαφορετικές ομάδες μπορεί να οδηγήσει σε ανεπαρκή πρόσληψη απαραίτητων θρεπτικών συστατικών.
Ορισμένα συμπληρώματα διατροφής, επίσης, χρησιμοποιούνται συχνά για την πρόληψη εμφάνισης επεισοδίων ημικρανίας. Συμπληρώματα ριβοφλαβίνης και συνενζύμου Q10 φαίνεται να δρουν προστατευτικά, ενώ και το μαγνήσιο θεωρείται αρκετά αποτελεσματικό, ιδιαίτερα για ημικρανίες σε παιδιά και σε γυναίκες κατά το προεμμηνορροϊκό σύνδρομο. Άλλες προστατευτικές μέθοδοι που έχουν εφαρμοστεί και φαίνεται να έχουν αποδοτικά αποτελέσματα συμπεριλαμβάνουν τη φαρμακευτική αγωγή, καθώς επίσης και κάποιες εναλλακτικές μορφές θεραπείας, όπως τη χρήση βοτάνων και το βελονισμό.
