Τι είναι το άγχος; Οτιδήποτε δημιουργεί μια πρόκληση ή απειλή για την ευημερία μας, βιώνεται ως άγχος.
Είναι μια κατάσταση του οργανισμού σε εγρήγορση, που συνήθως βιώνεται ως πιεστική και δημιουργεί περιορισμούς στις κινήσεις. Τα άτομα τα οποία βιώνουν έντονο άγχος είναι συνήθως άτομο με υψηλά επίπεδα ζωτικής ενέργειας που προσπαθούν να οργανώσουν τα καθήκοντά τους όσο γίνεται πιο τέλεια.
Είναι πάντα αρνητικό το άγχος;
Σίγουρα όχι. Το άγχος μας κρατά σε μία κατάσταση επαγρύπνησης την οποία πολλές φορές τη θέλουμε οι άνθρωποι σαν μια ώθηση για να καταφέρουμε πράγματα που θέλουμε. Το άγχος συχνά μας βοηθά να οργανωθούμε και να θέτουμε στόχους, προάγοντας την ενεργητικότητά μας. Πολλοί λένε ότι αν δεν υπήρχε το άγχος, η ζωή των ανθρώπων θα ήταν βαρετή, και θα μπορούσε πιθανότατα για μερικούς να χάσει και το νόημά της. Ωστόσο όταν αυτό το άγχος ξεπερνά τα προσωπικά φυσιολογικά επίπεδα του καθενός και η πίεση την οποία μπορεί να νιώθει κανείς απειλεί την ψυχική και σωματική υγεία, τότε το άγχος γίνεται απειλή και χρειαζόμαστε βοήθεια εάν δεν μπορούμε να το διαχειριστούμε επαρκώς.
Το αγχώδες άτομο, είναι ένα άτομο σε συνεχή εγρήγορση. Φανταστείτε το σαν να τρέχει συνέχεια κατά τη διάρκεια της ημέρας. Είναι δυνατόν να μην ανέβουν οι παλμοί του και να μην λαχανιάσει; κι όμως τα άτομα που υποφέρουν από άγχος προσπαθούν να τρέχουν χωρίς να λαχανιάσουν. Ή θα πρέπει να ελαττώσουν λοιπόν ταχύτητα για να μην λαχανιάζουν, ή θα πρέπει μόλις αρχίσουν να λαχανιάζουν να σταματήσουν το τρέξιμο. Αυτό όμως δεν μπορεί εύκολα να γίνει.
Είστε σίγουροι ότι αυτό το άγχος το οποίο προσπαθείτε να καταπολεμήσετε είναι εχθρός;
Συνηθίζουμε να λέμε ότι «έχουμε» άγχος, σαν ένα χαρακτηριστικό που μας διακατέχει, που είναι δικό μας, και αυτό συνεπώς σημαίνει ότι το άγχος είναι κομμάτι του εαυτού μας. Προσπαθώντας να καταπολεμήσουμε ένα κομμάτι του εαυτού μας δεν κάνουμε καμία πρόοδο. Αντίθετα, το άγχος ανατροφοδοτείται και δυναμώνει. Εκεί βρίσκεται βέβαια και η επίλυση του προβλήματος. Αν δούμε το άγχος σαν ένα κομμάτι δικό μας, το οποίο δεν πρέπει να καταπολεμήσουμε αλλά να κατανοήσουμε ως έναν εσωτερικό σηματοδότη ο οποίος μας προειδοποιεί για να πάρουμε τα απαραίτητα μέτρα προφύλαξης, τότε από εχθρός σιγά σιγά θα αρχίσει να γίνεται σύμβουλος και φίλος. Και σαν φίλο δε θα χρειάζεται να προσπαθούμε να τον καταπολεμήσουμε οπότε η αντίδραση του οργανισμού μας σε αυτό θα γίνεται ολοένα και πιο ήπια.
Οι κρίσεις πανικού, οι φοβίες, οι ψυχαναγκασμοί, η κατάχρηση αλκοόλ, η μανιώδης ανάγκη για φαγητό αλλά και σωματικά συμπτώματα συνδέονται άμεσα με το άγχος και τις προσπάθειες καταπολέμησής του.
Στη θεραπεία στοχεύουμε στη κατανόηση του άγχους και της λειτουργίας του, στοχεύοντας στην εξαφάνιση των ανεπιθύμητων παρενεργειών που το συνοδεύουν