Ο τοκετός είναι μία εκπληκτικά σημαντική στιγμή «μετάβασης» στη ζωή μιας γυναίκας.
Συχνά η ιδέα του τοκετού και μόνο, φέρνει άγχος και φόβους στην επιφάνεια. Και είναι απόλυτα φυσιολογικό. Το πρόβλημα όμως είναι ότι ο φόβος τελικά, επεμβαίνει και την ώρα του τοκετού με αποτέλεσμα να εμποδίζει τη φυσική πορεία του τοκετού, αλλά και τη γυναίκα από το να ζήσει την όλη διαδικασία με απόλαυση και θαυμασμό!
Ας δούμε μαζί κάποιες ιδέες για το πώς θα μετατραπεί ο τοκετός του πόνου σε εκστατική εμπειρία.
Όταν υπάρχει αγάπη και κλίμα ηρεμίας και χαλάρωσης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του τοκετού, τότε ο τοκετός έχει τις προδιαγραφές να γίνει μία απολαυστική εμπειρία.
1. Οι φόβοι ζούνε στο σώμα μας. Το σώμα μας «κρατάει» κάθε είδους εμπειρίες και αναμνήσεις, και άρα κάθε είδους φόβους. Ο τοκετός θα φέρει στην επιφάνεια όλο τον πόνο που κουβαλάμε έτσι κι αλλιώς. Δεν μπορείς να κρυφτείς πουθενά κατά τη διάρκεια του τοκετού. Δεν έχεις που να κρυφτείς, δεν μπορείς να κρύψεις τίποτα. Α βγουν όλα στη φόρα. Όσο περισσότερους καταπιεσμένους φόβους έχεις, τόσο πιο δύσκολος κι επώδυνος θα είναι ο τοκετός σου. θα χρειαστεί να δουλέψεις τους φόβους σου πριν έρθει η ώρα του τοκετού. Αφέσου στα χέρια κάποιου ειδικού που εμπιστεύεσαι. Το να φέρεις ένα παιδί στον κόσμο είναι εμπειρία πολύ μεγαλύτερη από εσένα. Χρειάζεσαι όση περισσότερη στήριξη και υποστήριξη μπορείς να βρεις. Δεν είναι ώρα να κάνεις πίσω.
2. Ο φόβος προκαλεί πόνο. Οι γυναίκες που έχουν φόβους γύρω από τον τοκετό, αντιστέκονται στη διαδικασία του τοκετού. Σα να πηγαίνουν κόντρα στον ίδιο τους το σώμα την ώρα του τοκετού. Αυτό προκαλεί σφίξιμο και το σφίξιμο περισσότερο πόνο. Ο πόνος εμποδίζει τη φυσική πορεία του τοκετού κι όταν κυριαρχεί ο φόβος, ο τοκετός γίνεται ανυπόφορος.
3. Να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου. Πολλές γυναίκες αντιστέκονται στο να έρθουν σε επαφή με τους φόβους τους, πιστεύοντας πως αυτό θα τους κάνει πιο μεγάλους. Στην πραγματικότητα όμως το ακριβώς αντίθετο είναι αλήθεια. Η δουλειά με τους φόβους μας, η επαφή μας με τους φόβους μας είναι που θα τους μειώσει. Όσο τους αποφεύγουμε τόσο θεριεύουν, σα να παίρνουν δύναμη από τη δειλία μας να τους αντιμετωπίσουμε, από τη δειλία μας να τους δούμε κατάματα.
4. Πιάσε έναν-έναν φόβο τη φορά και κάνε την έρευνα σου για το αν πράγματι είναι ρεαλιστικός φόβος ή α το αν πράγματι σε βοηθάει κάπου το να συνεχίζεις να φοβάσαι. Μάθε, εκπαιδεύσου, μελέτησε. Σχεδίασε τον τοκετό σου πάνω στις πληροφορίες που θα συλλέξεις, από ειδικούς, από βιβλία, από μαθήματα, από σεμινάρια. Εσύ τώρα είσαι αυτή που θα πάρει τον έλεγχο στα χέρια της ώστε να οργανώσεις όλες τις πληροφορίες που θα οδηγήσουν να σχεδιάσεις τον ιδανικό τοκετό. Μην αφήνεις κανέναν να οδηγήσει τα όνειρα σου.
5. Κανείς άλλος δε θα σε βοηθήσει πιο πολύ από ότι εσύ τον εαυτό σου. Εσύ είσαι ο ενορχηστρωτής της ζωής σου, εσύ θα βρεις τους κατάλληλους ανθρώπους για να σταθούν στο πλάι σου, σε αυτή την εμπειρία ζωής. Εσύ θα τους οργανώσεις όλους γύρω σου για να σε στηρίξουν. Εσύ θα πάρεις τις αποφάσεις. Είσαι η βασίλισσα τώρα!
6. Το να αναζητήσεις βοήθεια και στήριξη δεν είναι ένδειξη αδυναμίας. Το ακριβώς αντίθετο θα έλεγα. Είναι απόδειξη της ισχυρής σου επιθυμίας να μεγαλώσεις και να αναπτυχθείς. Μάζεψε γύρω μία ομάδα ανθρώπων που είναι σε θέση να σε βοηθήσουν, να σου συμπαρασταθούν, να σε στηρίξουν, να σε ενθαρρύνουν. Θα χρειαστεί να είσαι περιτριγυρισμένη από ανθρώπους ικανούς, που να σε εμπνέουν, αλλά και που να σου δίνουν το χώρο να παίρνεις εσύ τις αποφάσεις που αφορούν το σώμα σου, που να σου δείχνουν τον ανάλογο σεβασμό, που να σου επιτρέπουν να ζήσεις τον τοκετό σου με αξιοπρέπεια κι όχι να σε σέρνουν από 'δω και από 'κει. Μιλάω για το ιατρικό προσωπικό, που έχει μάθει να λειτουργεί με την ιδέα πως έχει το πάνω χέρι και πως μπορεί να σου επιβάλει το πώς θα γεννήσεις. Μην το επιτρέψεις αυτό να γίνει σε εσένα. Οι άνθρωποι που θα επιλέξεις να σταθούν στο πλάι σου χρειάζεται να σε κάνουν να νιώθεις πιο δυνατή κι όχι να σε κάνουν να νιώθεις αδύναμη και αβοήθητη στην παρουσία τους.
7. Κι αν κάτι δεν πάει καλά; Θα έχεις οργανώσει το εναλλακτικό σου σχέδιο με την ομάδα σου και θα εφαρμόσεις την αμέσως καλύτερη επιλογή για εσένα. Προς το παρόν όμως το να ανησυχείς για το «μήπως δεν πάει κάτι καλά», όχι απλά δε σε βοηθάει, αλλά περιπλέκει πιο πολύ τα πράγματα. 1ον γιατί θα πας στον τοκετό με συναίσθημα άγχους και 2ον γιατί αυτό το συναίσθημα άγχους/φόβου θα κάνει τον τοκετό (ακόμα κι αν είναι απόλυτα φυσιολογικός) μία επώδυνη και δύσκολη εμπειρία.
8. Το πώς θα διαχειριστείς τον τοκετό σου είναι απόλυτα συνυφασμένο με το πώς διαχειρίζεσαι τη ζωή σου γενικότερα. Για παρατήρησε λοιπόν τα κοινά μοτίβα συμπεριφοράς και αντίδρασης σου απέναντι στις όποιες δυσκολίες της καθημερινότητας κι έτσι θα είναι σα να βλέπεις μπροστά σου το μέλλον. Το πώς δηλαδή θα διαχειριστείς και τις στιγμές του τοκετού. Η καθημερινότητα σου, σου καθρεφτίζει τον τοκετό σου. Δημιούργησε μία διαφορετική πραγματικότητα στην καθημερινότητα σου, δημιούργησε ουσιαστικά έναν διαφορετικό τρόπο να ζεις με τον εαυτό σου έναν διαφορετικό τρόπο ύπαρξης, έναν διαφορετικό τρόπο να ζεις εσωτερικά, μέχρι να δημιουργηθεί και εξωτερικά μία διαφορετική πραγματικότητα. Πρώτα αλλάζει η εσωτερική μας πραγματικότητα κι έπειτα η εξωτερική!
9. Θάνατος-πλησιάζει! Η κάθε γέννηση είναι ένας μικρός θάνατος. Κάτι θα πεθάνει με αυτή τη γέννηση. Η παλιά σου ζωή, οι παλιές σου συνήθειες, ο παλιός σου εαυτός. Αυτό είναι χώρος για χαρά, για πανηγυρισμούς! Αποφάσισες να γυρίσεις σελίδα και να φέρεις κάτι νέο στη ζωή σου, αποφάσισες να αλλάξεις τη ζωή σου, να τη μεταμορφώσεις σε κάτι καινούριο. Είναι ώρα για χαρά! Εκτός κι αν η απόφαση σου να φέρεις ένα παιδί στον κόσμο δεν ήταν δική σου ή δεν ήταν απόλυτα συνειδητή. Αλλά αυτό είναι μία άλλη μεγάλη κουβέντα.. Εμείς εδώ μιλάμε για την περίπτωση που η επιλογή της εγκυμοσύνης ήταν δική σου και συνειδητή. Σε αυτή λοιπόν την περίπτωση, παρότι εσύ είσαι αυτή που επέλεξες την αλλαγή ζωής, αποδέξου την πιθανότητα να χρειαστεί να πενθήσεις για αυτά που χάνεις. Να πενθήσεις αυτούς τους μικρούς θανάτους που έρχονται με τη νέα γέννηση, με τη νέα ζωή. Όσο καλύτερα είσαι ευθυγραμμισμένη με τον τοκετό σου, τόσο πιο απολαυστική και λιγότερο επώδυνη εμπειρία θα είναι. Όσο καλύτερα έχεις επεξεργαστεί να συναισθήματα θλίψης και πένθους, τόσο περισσότερες αισθήσεις δέους και έκστασης θα σε επισκεφτούν την ώρα του τοκετού.
10. Το τελευταίο βήμα είναι το άφημα, η «παράδοση». Αφέσου, παραδώσου στη φύση. Αφέσου στη σοφία της. Παραδώσου στη σοφία του σώματος σου. αυτό το κομμάτι είναι και το πιο δύσκολο. Μέχρι τώρα συζητούσαμε για οργάνωση, συζητούσαμε το να παίρνεις εσύ τις αποφάσεις, το αν αναλαμβάνεις δράση, το να αναλάβεις εσύ τον έλεγχο. Τώρα θα σε προσκαλέσω να αφήσεις τον έλεγχο. Το να αφήσεις τον έλεγχο στη φύση. Ό ,τι περνούσε από το χέρι σου, σε προσκάλεσα να το αναλάβεις, τώρα σε προκαλώ να αφήσεις τη φύση να αναλάβει δράση. Είναι ώρα να αφήσεις αυτό που είναι μεγαλύτερο από εσένα να στηρίξει τον τοκετό σου. δεν έχεις κάτι άλλο να κάνεις εσύ τώρα, παρά το να αφεθείς. Θα διαπιστώσεις πως αυτή είναι η καλύτερη επιλογή που μπορείς να κάνεις. Το να χαλαρώσεις, δηλαδή είναι ο καλύτερος τρόπος για να έχεις τον πιο ταιριαστό στην περίπτωση σου τοκετό.
Καλή επιτυχία!!!