Σχεδόν όλοι μας έχουμε επιλέξει να στραφούμε στο φαγητό σε καταστάσεις έντονου στρες, στεναχώριας ή και βαρεμάρας για να αισθανθούμε καλύτερα.
Δυστυχώς όπως υπάρχουν και άτομα τα οποία όταν πιέζονται καταφεύγουν αναγκαστικά στο φαγητό για να αισθανθούμε καλύτερα.
Αυτά τα άτομα πάσχουν από μία διαταραχή λήψης τροφής η οποία ονομάζεται ψυχογενής βουλιμία. Η διαφορά των δύο καταστάσεων; Στη βουλιμία τα φαγητό αποτελεί καταναγκαστική λύση. Μία λύση την οποία ακολουθεί η «τιμωρία» μας με την απαλλαγή από αυτές τις περριτές θερμίδες με ανορθόδοξες μεθόδους. Ας δούμε λοιπόν πως θα καταλάβουμε ότι κάποιος πάσχει από ψυχογενή βουλιμία και πως μπορούμε να βοηθήσουμε το άτομο αυτό.
Τι είναι η ψυχογενής βουλιμία;
Η ψυχογενής βουλιμία είναι μια διαταραχή στην πρόσληψη τροφής. Χαρακτηρίζεται από επεισοδιακή υπερφαγία, δηλαδή τη κατανάλωση πολύ μεγάλης ποσότητας φαγητού σε σύντομο χρονικό διάστημα το οποίο συνήθως το άτομο δεν αντιλαμβάνεται τον όγκο που κατανάλωσε. Η υπερφαγία αυτή ακολουθείται από την προσπάθεια απαλλαγής από τις περιττές θερμίδες συνήθως μέσω εμετού, καθαρτικών, διουρητικών και υπερβολικής άσκησης. Συνήθως εμφανίζεται σε γυναίκες.
Ο φαύλος κύκλος της ψυχογενούς βουλιμίας
Τα άτομα που πάσχουν από
ψυχογενή βουλιμία εμφανίζουν ένα φαύλο κύκλο στη συμπεριφορά τους. Ποιος είναι αυτός; Καταρχάς λόγω τύψεων που έχουν για την εικόνα του σώματος τους και τα κιλά τους εφαρμόζουν ένα πολύ συντηρητικό και αυστηρό διατροφικό πλάνο. Στη συνέχεια όταν βιώνουν έντονο στρες καταφεύγουν σε επεισόδια υπερφαγίας. Με το που αναγνωρίζουν τι έχουν κάνει προσπαθούν να αποβάλλουν τις θερμίδες που κατανάλωσαν με τις μεθόδους που προαναφέραμε και ξανααισθάνονται τύψεις για την εικόνα του σώματος τους και τα κιλά με αποτέλεσμα να ξανακαταφεύγουν στην αυστηρή διατροφή. Έτσι λοιπόν σε κάθε επανάληψη βουλιάζουν όλο και πιο βαθιά στην κατάσταση αυτή και η πραγματική λύση μοιάζει όλο και πιο μακρινή. Το χειρότερο σε όλη τη κατάσταση είναι ότι δεν αναγνωρίζουν τη ματαιότητα των πράξεων τους και ότι αυτή η λογική σε απομακρύνει όλο και παραπάνω από το στόχο σου, δηλαδή το ιδανικό βάρος και εικόνα σώματος.
Για να αναγνωρίσει αν είσαι βουλιμικός κάνε στον εαυτό σου τις παρακάτω ερωτήσεις. Για κάθε ναι που απαντάς αυξάνονται και οι πιθανότητες να υποφέρεις από αυτή τη διατροφική διαταραχή.
- Έχω εμμονή με το σώμα και τα κιλά μου;
- Η διατροφή μου ελέγχει όλη τη ζωή μου;
- Φοβάμαι ότι αν αρχίσω να τρώω δε μπορώ να σταματήσω;
- Τρώω μέχρι να θέλω να κάνω εμετό;
- Νιώθω τύψεις αφού τρώω;
- Ελέγχω το βάρος μου με εμετούς ή καθαρτικά ή διουρητικά;
- Νιώθω τύψεις όταν τρώω;
Τι θα κάνω εάν υποψιάζομαι ότι κάποιος από το περιβάλλον μου πάσχει από νευρογενή ανορεξία;
Εάν καταλάβετε ότι μπορεί παράδειγμα το παιδί σας να πάσχει από αυτή τη διαταραχή πρέπει να δραστηριοποιηθείτε άμεσα. Το πρώτο που πρέπει να κάνετε είναι να μιλήσετε με λεπτό τρόπο στο άτομο, μεταφέροντας τις ανησυχίες σας χωρίς όμως να είστε επιθετικοί ή να καταρρίπτετε ευθύνες. Το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να πείσετε το άτομο ότι είστε σύμμαχος του στη προσπάθεια αυτή και να απευθυνθείτε σε κάποιον
ειδικό για να σας κατευθύνει στα επόμενα βήματα αντιμετώπισης του προβλήματος.
