Το σκόρδο ανήκει στην οικογένεια των λειριοειδών μαζί με το πράσο, το κρεμμύδι και το σπαράγγι.
Το είδος του σκόρδου που καλλιεργείται και καταναλώνεται παγκοσμίως είναι το Allium Sativum. Είναι γνωστό εδώ και χιλιάδες χρόνια για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες και χρησιμοποιείται στη μαγειρική για να ενισχύσει τη γεύση και το άρωμα των τροφίμων.
Στους αρχαίους χρόνους το σκόρδο και η έντονη οσμή του πιστεύεται ότι έδινε δύναμη και κουράγιο σε όσους το έτρωγαν. Για τον Ιπποκράτη το σκόρδο ήταν ένα από τα βασικά θεραπευτικά του όπλα και το χρησιμοποιούσε ως διουρητικό, αντιπυρετικό, αντιμεθυστικό και αντιικό. Ο κατάλογος δεν σταματάει εδώ, πιστεύονταν ότι το σκόρδο είχε αντιφυματικές και αφροδισιακές ιδιότητες ενώ ο Πλίνιος, Ρωμαίος διοικητής και φυσιογνώστης το πρότεινε για πάνω από 50 παθήσεις. Τέλος, ο σκόρδο έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον και στις λαϊκές παραδόσεις. Πιστεύεται ότι έδιωχνε τα κακά πνεύματα και τους βρικόλακες και ότι αποτελούσε φυλακτό κατά του ματιάσματος με τη πιο γνωστή ως σήμερα φράση "Φτου φτου σκόρδα".
Σήμερα και με την εξέλιξη της επιστήμης μπορέσαμε να βάλουμε το σκόρδο στο μικροσκόπιο. Ανακαλύψαμε ότι όσα έλεγαν οι αρχαίοι πολιτισμοί είναι αλήθεια και με το παραπάνω μάλιστα. Πράγματι, το σκόρδο αποτελεί ένα φάρμακο που βρίσκεται μέσα στο σπίτι μας. Γιατί όμως?
Σύσταση του σκόρδου
- Τρεις σκελίδες σκόρδου έχουν περίπου 13 θερμίδες, ελάχιστους υδατάνθρακες και σχεδόν καθόλου λίπος, πρωτεΐνη και νάτριο.
- Περιέχει μικρές ποσότητες βιταμινών όπως βιταμίνη C, B1, B2, B6 και Β5.
- Περιέχει μικρές ποσότητες ιχνοστοιχείων όπως ασβέστιο, σίδηρο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, ψευδάργυρο, σελήνιο και κάλιο.
- Αυτό που χαρακτηρίζει το σκόρδου σε τρόφιμο με φαρμακευτικές ιδιότητες όμως δεν είναι τα παραπάνω θρεπτικά συστατικά. Στο σκόρδο βρίσκονται αρκετές φυτοχημικές ενώσεις που έχουν ως βάση το χημικό στοιχείο του θείου (S). Συγκεκριμένα, συναντάμε τις ενώσεις αλιίνη, μεθιίνη, αλλινάση και σουλφίδια όπως το διάλλυλο δι- και τρισουλφίδιο καθώς και το μεθυλοάλλυλο τρισουλφίδιο.
- Όταν το σκόρδο θρυμματίζεται ή πολτοποιείται οι ενώσεις αλιίνη και μεθιίνη αντιδούν μεταξύ τους και με τη βοήθεια του ενζύμου αλλινάση παράγουν την αλλισίνη. Η αλλισίνη έχει πολλές θεραπευτικές ιδιότητες όπως να δρα ως αντιπηκτικό του αίματος, να καταπολεμά τα καρκινικά κύτταρα και να μειώνει τα επίπεδα της χοληστερόλης και της πίεσης του αίματος. Η αλλισίνη επομένως δεν βρίσκεται φυσικά, στις ανέπαφες σκελίδες του σκόρδου και για να παραχθεί πρέπει είτε να τεμαχιστεί, είτε να συνθλιβεί, είτε να πολτοποιηθεί η σκελίδα του σκόρδου. Επίσης, λόγω του γεγονότος ότι η αλλισίνη είναι θερμοευαίσθητη ένωση, καταστρέφεται μερικώς ή ολικώς κατά το μαγείρεμα σε υψηλές θερμοκρασίες. Παρ' όλα αυτά, ακόμη και μετά την καταστροφή της μετατρέπεται σε μια σειρά από σουλφίδια που επίσης έχουν θεραπευτικές ιδιότητες.
Έτσι λοιπόν, όλες αυτές οι φυτοχημικές ενώσεις του σκόρδου μαζί με τα φλαβονοειδή και τις πολυφαινολικές ενώσεις που επίσης περιέχει, ευθύνονται για όλο το φάσμα των φαρμακευτικών ιδιοτήτων του φυτού.
Τι προσφέρει στην υγεία
- Αντιοξειδωτική προστασία
- Αντινεοπλασματική δραση
- Αντιυπερτασική δράση
- Μείωση στα επίπεδα των λιπιδίων του αίματος
- Αντιβιοτική δράση
- Αντιφλεγμονώδη δράση
- Ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος
- Ενίσχυση της εγκεφαλικής λειτουργίας
- Επιμήκυνση της διάρκειας ζωής
Προσπαθήστε να το συμπεριλάβετε στη διατροφή σας ωμό ή μαγειρεμένο.